باور کنید باورم نمیشه که دو سال از قول و قرارمان میگذرد
از دنیایی آشفته و پرت ،از دنیایی بدون آرامش ،از دنیایی پر از تنهایی و بی هدفی دستی دستم را گرفت و اکنون در دنیایی پر از آرامش ،هدفمند و زیبا در کنار کسی که به تنهایی تمام کم و کسری های مرا پر میکند زندگی می کنم.در عجب هستم چرا این روز ها همه دنبال تنها ماندن و مجرد ماندن هستند؟اگر کسی بابت مشکل مالی تنهایی را ترجیح داده خدا از او روی گردان می شود ، کسی که نشسته تا دیگری دستش را بگیرد خداوند او را رها کرده و به همان دیگران مرجوعشان میکند،چشمانتان را بازکنید و صادقانه به احوال خودتان بنگرید ،تنهایی و بی همدمی دردیست که همه ی جهات زندگی را در بر میگیرد.
من همیشه دلم میخواسته با یه آدم خوش اخلاق زندگی کنم و الهی شکر خدا بهترینشو به من داد
الان میشنوم دخترا و پسرا دنبال قیافه و پول و ملک و ماشینو و .... اینان
ولی به خداوندیه خدا اینا مال حداکثر یک ماه اول زندگیه
بعدش فقط اخلاقه که مهمه
کاش میتونستم تفسیر کنم چه لذتی داره وقتی صبح چشامو باز میکنم و لبخندشو میبینم
چه لذتی داره وقتی از صبح تا ظهر تو آشپزخونه سعی میکنم بهترین نهار رو واسش درست کنم
چه لذتی داره وقتی از سر کار میاد میرم استقبالش
من قبل ازدواج دوست داشتم سرکار برم ولی بعد از ازدواج متوجه شدم دلم میخواد خونه باشم خانه دار باشم دلم نمیخواد همسرم میاد خونه من خونه نباشم دلش میگیره
دوس دارم لباساشو بشورم اتو کنم ، دلم میخواد همه کار واسش کنم هر چی که از دستم بر میاد
بیاین واقع بین باشیم
من مطمئنم همه ی این اتفاقا رو همه دوس دارن داشته باشن
واسه خودتون مانع تراشی نکنید
دنیا دو روزه
چشم بهم بزنید میگذره
بذارین بهتون خوش بگذره
